Solfatara, 13 april 2010

Ontbijt met omelet én twee cappucini, we beginnen het te kennen.

Het regent hard. De eigenares, die even langs komt tijdens het ontbijt, legt ons uit dat het vandaag voor de ganse dag over heel Italië regent. Ze informeert naar onze plannen voor vandaag. Als ze ons verhaal van het verkeer in Napels hoort, geeft ze ons de raad om de trein in Nola te nemen en dan de metro in Napels.

Strak plan!

En kennen jullie Volcano Buono? Een nieuw winkelcentrum ontworpen door een plaatselijk architect, Renzo Piano. Architectuur en shopping binnen hetzelfde bestek, nog beter.

We krijgen een kaartje van Nola en omgeving, waar ze de weg op aanduidt.

Na het ontbijt is uniformpje nog bezig de kamers aan het kuisen. Hij komt aan met een stapel verse handdoeken: "your towels". Mams komt al tandenpoetsend de badkamer uit, en laat hem door. Hij draait zich met de stapel voor zijn ogen terug om en komt de badkamer terug uit "No, it's not free, sorry" Eulalie zat nog op het toilet.
Wij kijken naar mams, "ik was m'n tanden aan het poetsen en kon niks zeggen" is haar excuus.

Vanaf Castel Cicala zie je in de verte het winkelcentrum liggen, en zie je de integratie in de omgeving.


groter beeld na de klik

De wanden van het gebouw zijn beplant als de velden in de omgeving, de bovenste rand steekt uit als de ruwe onbegroeide flank van de vulkaan. Het licht valt het winkelcentrum binnen vanuit de krater en tussen beide helling. De winkels liggen in cirkelvorm over twee bouwlagen.
De winkels zelf zijn dezelfde ketens als we hier kennen, het wordt toch nog een goedkope dag.

Bij de laatste foto komt de securetate op me af: " no pictures". Ik maak duidelijk dat ik dit niet begrijp, en dat ik als architect geinteresseerd ben in dit gebouw, volgt er: "you can take pictures of people, but not of the structure". Ik moet er niet echt betrouwbaar uitgezien hebben, ze vrezen duidelijk een aanslag.

Na caffe en gelato komt de zon er door. We besluiten naar Solfatara te gaan, een uitgedoofde vulkaan waar je in de krater kunt en nog wat activiteit kan meemaken. 

We twijfelen even, en rijden rond de krater. Maar het is de bedoeling dat je met de auto gewoon tot in de krater rijdt. Riekt g'het? Jazeker, de volledige dag zal de geur van rotte eieren niet meer uit onze neus te krijgen zijn. Ik mag er niet aan denken hier op de camping te zitten. Het maskeert natuurlijk wel de geur van de toiletten.

groot beeld na de klik

"Ik word slecht, ik ga moeten overgeven" Eulalie haar mantra voor de namiddag.
Zwavel pure zwavel.
We rapen stenen, zand  en klei. Esmoreit gaat nog de rugzak uit de auto halen. Alles wordt gevuld: mijn rugzak, mams haar chacoche, een plastiekzak, allemaal ter ere van de keramiek. Mams wil experimenteren met vulkanische klei.
We hadden al een halve vesuvius mee, nu nog een lading solfatara, allemaal geen probleem ware het niet van de stank.

Vanuit het centrale vijvertje in de krater borrelen de gassen naar boven. Een geluk dat de technologie het overbrengen van geuren via het internet nog niet mogelijk maakt, maar het ruikt zoals de kleur op de foto.

Daar waar de gassen ontsnappen uit het gesteente ontstaan de bizarste kleurschakeringen.

We verliezen elkaar al eens in de mist.
Vooral als een gids voor een groep enkele kunstjes vertoont. Hij brandt een toorts krantenpapier en zwaait hiermee boven de grond. De vulkaan antwoordt met grote wolken die plots overal uit de grond komen.

Maar we lezen dat je hier een natuurlijke sauna kan nemen, en dat hierdoor de mensen die rond de krater wonen beter sex hebben. Je moet er enkel de geur bij nemen.

 

 

   

 

Na al die activiteit, rijden we terug naar Vulcano Buono om in de auchan ons avondeten in te slaan. Het wordt nog een warme avond en we nemen het avondmaal buiten op ons privéterras. Ik ga in de keuken borden, bestek en wijnglazen halen.
We hebben enkele soorten brood hartig en zoet, kaas, wijn, gedroogde ham, coppa, een rode vesuvio, olijven, pomodori, polo, scampi en fragole.
Het uniformpje komt eens kijken en lacht, later komt de eigenares toevallig naar de kamer naast ons kijken.
We hebben echt van de avond genoten, ik weet niet of het aan de natuurlijke sauna lag.