Aangezien dit reisverhaal als blog is opgebouwd leest u steeds de laatste aflevering eerst.
Wilt U alles in chronologische volgorde lezen dan kunt U in de kolom hiernaast op de afzonderlijke hoofdstukken klikken.



zaterdag 5 juni 2010

Ensisheim, 16 april 2010

Het terugkeren hebben we gezien als uitrusten, bekomen van de indrukken. La Locanda Solarola was al de rust zelve, maar nu gaan we nog een stapje verder, totale verwenning.
Maar eerst moeten we nog door Zwitserland.
Aan de grens kopen we ons autowegenvignet, en Esmoreit plakt het netjes, net iets te hoog volgens Eulalie want het staat net in haar zicht, op de voorruit, boven de andere twee. ( 06 en 09 )

Dwars door de bergen, door de St-Gotthardtunnel.  

Alles verloopt vlot tot, zoals gewoonlijk, Basel. Er is file op de snelweg en de gps stuurt ons dwars door Basel. Een beetje cityseeing langs novartis tussendoor. 

De Elzas.
Het hotel domaine du moulin heeft alles om je te verwennen. Rust, mooie kamers, lekker eten en bovenal een uitgebreide wellness.
Tussen 17.00h en 20.30h (we moesten echt wel tegen 21.00h aan tafel) hebben we alles uitgetest:

 


sauna
hammam 1
hammam 2
de stenen verwarmde rustbanken,
de fitnessruimte (roeien, fietsen, loopband)
het binnenzwembad met tegenstroomjet en ingebouwde jacuzzi met reuzebubbels in het midden
de buitenjacuzzi en buitendouche
douches en ligzetels



Totaal bepampeld kunnen we aan tafel.
Het restaurant is in een afzonderlijk gebouw, dichter bij de straat.
We ondervinden dat de franse keuken toch nog altijd een trap, zeg maar een hele verdieping, hoger staat dan de italiaanse.
amuzes du chef:
zalm op taost met zure room, balsamico en preischeuten. Verrassend lekker.
trio van fois gras:
met rozijencompotte
met gelei
met warme taost onder een serviette.
Esmoreit heeft carpaccio van st-jacubsvruchten en gefrituurde scampi, Eulalie gerookte zalm.
Pavé van een zekere vis,
met asperges en risotto. De drie sterretjes in mijn nota's duiden op de totale sensatie van het gerecht. Krokant gebakken, glanzend vlees, met een smaak die je even stil maakt.
Eulalie kiest voor de pavé de perche, Esmoreit voor het kalfsvlees. Ik hoor geen klachten.
Het dessert:
Fantasie van ananas met cocos
Créme brulée
sorbet van mango
mams en Esmoreit hebben 'let tout chocolat'; witte chocolade, chocolade mousse, donker chocolade.
Eulalie heeft bavaroisgebak van citroen, de mangosorbet en de crème brulée.
Alles zonder prédesserts, wedersamenstelling of spumantes, gewoon verschikkelijk lekker.
We besluiten met "we hebben toch nen schonen ouwen dag"

's Ochtends staan we vroeger op, om toch nog eens een toerken wellness te doen. De buitenjacuzzi zou nog niet open zijn, maar dan kennen ze ons nog niet. De deur is gewoon op slot, maar met één draai staat die open, en als je op de juiste knopjes duwt werkt de jacuzzi ook.

Nog een laatste keer alles terug in de koffer krijgen. Bijgaand bewijsmateriaal van de familie klepkes op reis.

Alles kan er in, en door het variabele zeil boven de kofferruimte is er niks van buitenaf zichtbaar. Je zou het niet zeggen maar er zit een systeem met een zekere orde in.

Op de terugweg, de laatste 600 km doen we nog eens een dwars door de stad Luxemburg, aangezien de snelweg voor enkele dagen afgesloten is. Stapvoets met z'n allen (auto's, vrachtwagens en bussen) door het centrum. Ik moet me inhouden, want het verloopt hier gediciplineerder en stiller dan in Napels. Geen claxons, geen gezwaai, geen uitleg. Dit is klein bier bij wat we op de radio horen. Een vulkaan op IJsland is aktief geworden en een aswolk legt alle vliegverkeer lam. Wij rijden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten